Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı işverence geçerli bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine karar verilmesini, buna bağlı işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davacının kendi çalışanları olmadığını, ... San. A.Ş. işçisi olduğundan davanın öncelikle husumetten reddine, kabul anlamına gelmemekle beraber davacının işinde gerekli özen ve dikkati göstermediği, performansının düşük olduğu bu konuda savunmasının alındığı, sık sık geç geldiği, sormadan işyerinde yaptığı taşımada halatlara zarar verildiğinden haklı nedenle iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının aynı gurup içindeki diğer şirketin işçisi olduğundan husumetten davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
Yetersizlikten kaynaklanan nedenler; işçinin ortalama benzer işi görenlere göre daha az verimli çalışması, gösterdiği niteliklerden beklenenden daha düşük performansa sahip olması, işe yoğunlaşmasının giderek azalması, işe yatkın olmaması, öğrenme ve kendisini geliştirme konusunda yetersiz kalması, sık sık hastalanması, çalışamaz duruma getirmemekle birlikte işini gerektiği şekilde yapmasını devamlı olarak etkileyen hastalığa yakalanması ve uyum yeterliliğinin azalması gibi işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen sebeblerdir.
4857 sayılı Kanunu’nun 20.maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Gurup şirketlerinde ortaya çıkan bir çalışma biçimi olan birlikte istihdam şeklindeki çalışmada, işçilerin bir kısmı aynı anda birden fazla işverene ve birlikte hizmet vermektedirler. Daha çok yönetim organizasyonu kapsamında birbiriyle bağlantılı olan bu şirketler, aynı binalarda hizmet verebilmekte ve bir kısım işçiler iş görme edimini işverenlerin tamamına karşı yerine getirmektedir. Tüm şirketlerin idare müdürlüğünün aynı şahıs tarafından yapılması, şirketlerin birlikte kullandığı işyerinde verilen muhasebe, güvenlik, ulaşım, temizlik, kafeterya ve yemek hizmetlerinin yine tüm işverenlere karşı verilmiş olması buna örnek olarak gösterilebilir. Bu gibi bir ilişkide, tüm şirketlere hizmet veren işçinin işleri yapılan şirketlerce birlikte isithdam edildiğinin kabulü gerekir.
Somut olayda işyerinde bakım onarım sorumlusu olarak çalışan davacının SGK"una verilen aylık pirim bildirgelerinde, hizmet sözleşmesi ve ibranamede işveren olarak dava dışı .,..San. A. Ş., gösterildiği, her iki şirketin ticaret sicil kayıtlarına göre adres ve ortaklarının aynı olduğu, davalı tanıkları olarak dinlenen İnsan Kaynakları Müdürü ve Kalıphane şefinin beyanlarına göre gurubun şirketlerinin aynı bahçe içinde faaliyet gösterdikleri, şirketlerin personellerinin birlikte hareket ettikleri, hangi şirkette ihtiyaç duyulursa orada çalıştırıldıklarını beyan ettikleri de dikkate alındığında davacının davalı şirketle birlikte dava dışı .... San AŞ tarafından birlikte istihdam edildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davanın dava dışı şirkete de yöneltilmesi için davacıya önel verilerek taraf teşkili sağlandıktan sonra .............. San. A.Ş."nin de davalı sıfatı ile göstereceği deliller toplandıktan sonra yargılamaya devam edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekiken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.
