Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12447 Esas 2019/7488 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12447
Karar No: 2019/7488
Karar Tarihi: 04.11.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12447 Esas 2019/7488 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Konya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın Resmi belgede sahtecilik suçundan başlattığı soruşturma kapsamında çekle ilgili ciro imzasını kendisinin yapmadığını anlatmıştır. Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nün raporu da sanığın beyanlarını doğrular niteliktedir. Mahkeme, delilleri değerlendirerek sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak Adli Emanet kaydına giren suça konu gerçek çekin katılana iadesi gerektiği halde dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri

11. Ceza Dairesi 2017/12447 E. , 2019/7488 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Konya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2013/31512 Soruşturma sayılı dosyası kapsamında sanığın ... İlçe Jandarma Komutanlığı’nda alınan 03.08.2013 tarihli ifadesinde, suça konu çeki dayısı olan ...’ın isteği üzerine aldığına dair herhangi bir beyanda bulunmaması ile çekin karşılığı olan ticari ilişkiye yönelik herhangi bir belge ibraz edememesi, hakkında kovuşturmaya yer olmadığına yönelik ek karar verilen ...’nin Cumhuriyet Savcısı huzurunda alınan beyanlarında suça konu çekle bir ilgisinin bulunmadığını, çekte yer alan ciro imzasının kendisine ait olmadığını bildirmesi ve ... Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nün 12.11.2013 tarihli uzmanlık raporuna göre, ... adına atılı 2. ciranta imzasının bu kişiye ait olmadığının belirlenmesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip sanık hakkında atılı suçtan mahkûmiyet kararı veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında “15.07.2013” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, “02.07.2013” olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Adli Emanetin 2013/6591 sırasında kayıtlı suça konu gerçek çekin katılana iadesine karar verilmesi gerekirken, hatalı olarak dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasında yer alan emanet eşyanın akıbeti hakkındaki bölümden, "2013/6591” kısmı çıkartılarak yerine, "Adli Emanetin 2013/6591 sırasında kayıtlı gerçek çekin katılana iadesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.