13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/16395 Karar No: 2019/9835 Karar Tarihi: 11.06.2019
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16395 Esas 2019/9835 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme tarafından verilen hükümde, sanığın hırsızlık suçunu işlediği ve mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak, temel cezanın belirlenmesinde suçun önemi ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saik dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşılması gerektiği, fakat yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, suçun işleniş saatinde artırım yapılmayarak eksik cezaya hükmedildiğinden dolayı kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararında ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 61, 143. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi referans alınmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hak yoksunluklarının uygulanmasını düzenlerken, 61. maddesi temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gereken unsurları belirtmektedir. Yine, 143. madde ise suçun işlendiği saat farklılıklarına göre artırım yapılmasını öngörmektedir. 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi ise kararın bozulması durumunda kazanılmış hakkın korunmasını ve ne şekilde bir karar verileceğini düzenlemektedir.
13. Ceza Dairesi 2018/16395 E. , 2019/9835 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken; suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik, suçun işleniş şekli dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşılarak uygulama yapılması gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 2-Hırsızlık suçun saat 03:18 sıralarında işlendiği sabit olmasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereğince artırım yapılmayarak eksik cezaya hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 11/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.