5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6102 Esas 2021/18219 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/6102
Karar No: 2021/18219
Karar Tarihi: 27.12.2021

5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6102 Esas 2021/18219 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasına muhalefet suçundan yargılanan sanığa beraat vermiştir. Temyiz edilen kararda Yargıtay'ın bozma kararına uyulmadığı belirtilmiştir. Ancak yapılan incelemede, temyiz edilen kararın, 1412 sayılı CMUK'un 305. maddesi uyarınca kesin olan beraat hükümleri hakkında yapılan ve temyiz yasa yoluna başvurulamayacak olan bir hüküm olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, kararın reddedilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasının 63/10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 305/1-2 maddeleri belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2021/6102 E. , 2021/18219 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Temyize konu kararda, Yargıtay (Kapatılan) ... Ceza Dairesi" nin bozma kararına uyulmadığı (direnildiği) belirtilmiş ise de; bozmaya konu kararda yer alan gerekçenin genişletilmiş olması nedeni ile temyiz edilen kararın yeni bir hüküm niteliğinde olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nun 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasının 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Yasanın 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK"nun 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, o yer Cumhuriyet savcısı ve katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, REDDİNE, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.