Davacı vekili; davalı şirket hakkında açılan işe iade davasının Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin onama kararı ile kesinleştiğini, süresi içinde işe başlatılma talebinde bulunulduğunu, bildirime rağmen işe başlatılmadığını, davalı tarafından ödemelerin eksik yapıldığını iddia ederek fark alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı işveren vekili fazla mesai iddiasının yerinde olmadığını, işyerinde yapılan fazla çalışmaların karşılığının bordrolarda ayrı bir kalem ile ödendiğini, eksik ödenen tazminatın davacı hesabına 16.05.2011 tarihinden önce 12.05.2011 tarihinde ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi tarafından  düzenlenen rapordaki yapılan hesaplamaya itibarla  taleple bağlı kalarak davanın kabulüne verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre,   davalının  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece görüşüne başvurulan hesap bilirkişisinin raporunda dava konusu  işe başlatmama tazminatı 3.186,00 TL olarak hesaplanmıştır. Mahkemece davalı işveren tarafından davacıya ödenen toplam 4.217,04 TL işe başlatmama tazminatından hesap bilirkişi raporunda hesaplanan 3.186,00 TL mahsup edilerek işe başlatmama tazminatı konusuz kaldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Davalı işveren tarafından davacıya ödenen 4.217,04 TL işe başlatmama  tazminatının 3.186,00 TL"lik kısmı  dava konusu işe başlatmama tazminatı alacağından mahsup edildiği halde bakiye işe başlatmama tazminatının dava konusu diğer alacaklardan mahsup edilmeden hüküm kurulması  hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.