Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2886 Esas 2018/3309 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2886
Karar No: 2018/3309
Karar Tarihi: 30.04.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2886 Esas 2018/3309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, suçun mağdurenin ağzını kapatıp zorla araca çekiştirmek suretiyle cebirle işlenmesi sebebiyle temel cezanın eksik tayin edildiği belirtildi. Bu nedenle, temel ceza TCK'nın 109/1 maddesi uyarınca belirlenerek ceza miktarının arttırılması gerektiği hükme bağlandı. Sonuç olarak, sanığa 3 yıl hapis cezası verildi. Temyiz itirazları kabul edilerek hüküm BOZULDU. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 109/1, 109/2 ve 109/3-b maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2015/2886 E. , 2018/3309 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, atılı suçu mağdurenin ağzını kapatıp zorla araca çekiştirmek suretiyle cebirle işlediğinin tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında temel cezanın TCK"nın 109/2 yerine yazılı şekilde 109/1. maddesi uyarınca belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
TCK"nın 109/1. maddesi uyarınca teşdiden tayin edilen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 109/3-b. maddesi ile bir kat arttırım yapıldığında 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.