7. Ceza Dairesi Esas No: 2021/5575 Karar No: 2021/18214 Karar Tarihi: 27.12.2021
5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/5575 Esas 2021/18214 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasına muhalefetten yargılanan sanığın beraatına karar vermiştir. Temyiz talebinde bulunan katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun talepleri ise reddedilmiştir. Kararda, suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL'yi aşmayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK'un 305/1-2. maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kaldığı ve temyiz olanağının bulunmadığı vurgulanmıştır. Kararda, suçun düzenlendiği 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasının 63/10. maddesi ile TCK'nın 52/2. maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
7. Ceza Dairesi 2021/5575 E. , 2021/18214 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet HÜKÜM : Beraat
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I-Müştekinin temyiz talebinin incelenmesinde; Usulüne uygun olarak tebliğ edilen duruşma gününü bildirir davetiye ile davadan haberdar edilen şikayetçinin duruşmaya gelmediği ve usulüne uygun katılma talebinde bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, II- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde; Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK"nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu’nun temyiz dilekçesinin kapsamı da gözetilerek CMK"nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede; 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nun 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasının 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Yasanın 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK"nun 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 305/1-2. maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, REDDİNE, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.