Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13831 Esas 2020/2394 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13831
Karar No: 2020/2394
Karar Tarihi: 04.03.2020

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13831 Esas 2020/2394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Asliye Ceza Mahkemesi olup, suç verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçudur. Sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Temyiz durumunda ise, mahalli Cumhuriyet savcılarına duruşmalarına katılmadıkları Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca kıyasen 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinin 3. fıkrası tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri belirtilmiştir. 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, 6572 sayılı Kanun'un 45. maddesi ile eklenen geçici 9. maddesine göre 31.12.2019 tarihine kadar, duruşmalarda Cumhuriyet savcısı bulunmayacağı ve verilen hükümlere karşı Cumhuriyet savcısının kanun yoluna başvurabilmesi amacıyla dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri TCK 32/1, CMK 223/3-a, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı CMK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 3. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesi ve 6572 sayılı Kanun'un 45. maddesi ile eklenen geçici 9. maddesidir.

12. Ceza Dairesi 2019/13831 E. , 2020/2394 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : TCK"nın 32/1. ve CMK"nın 223/3-a maddeleri gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.06.2014 tarihli ve 2013/834 esas, 2014/321 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinin 3. fıkrası kıyasen uygulanmak suretiyle tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil, tefhimle başlayacağı, 5320 sayılı Kanun’a 12.12.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6572 sayılı Kanun’un 45. maddesi ile eklenen geçici 9. maddesine göre 31.12.2019 tarihine kadar, Asliye Ceza Mahkemelerinde yapılan duruşmalarda Cumhuriyet savcısı bulunmayacağının, ancak, verilen hükümlere karşı Cumhuriyet savcısının kanun yoluna başvurabilmesi amacıyla dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderileceğinin belirtildiği, 12.12.2014 ve sonrasında duruşmalara Cumhuriyet savcısı katılamayacağından, mahalli Cumhuriyet savcıları yönünden temyiz süresinin tefhimden itibaren 1 ay, 01.01.2014 ve 12.12.2014 tarihleri arasındaki hükümlerde ise temyiz süresinin tefhimden itibaren 1 hafta olduğu, incelenen dosyada hüküm duruşmasına katılmayan mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından 03.04.2019 tarihinde verilen hükme karşı 08.05.2019 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 04.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.