MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
UYAP üzerinden yapılan kontrolde, sanığın 17/04/2015 tarihli ek karara ilişkin 30/04/2015 tarihli temyiz dilekçesini yasal süresi içinde verdiğinin anlaşılması karşısında, ek karara ilişkin temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenmekle;
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün, tebliğ tarihinde er olarak askerlik görevini yapması nedeniyle 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 14. maddesi uyarınca kıt"a kumandanı ve müessese amiri gibi en yakın üstü yerine, ifadesinde bildirdiği ve mernis adresi olan adresinde mahalle muhtarına 12/02/2015 tarihinde yapılan tebliği geçersiz olduğundan, öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın suça doğrudan diğer suça sürüklenen çocuklar ile birlikte katıldığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 37. maddesi gereğince cezalandırılması yerine, aynı Kanun’un 39. maddesi uyarınca yardım eden sıfatıyla cezasından indirim yapılması sonucu eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.