Hakaret - tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5937 Esas 2020/4947 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5937
Karar No: 2020/4947
Karar Tarihi: 09.03.2020

Hakaret - tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5937 Esas 2020/4947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıklar hakkında hakaret, tehdit ve yaralama suçlamalarından beraat veya mahkumiyet hükümleri verildiği belirtiliyor. Temyiz isteği reddedilen dosyada, sanıkların eylemlerine ve yükletilen suçlara yönelik katılanın temyiz iddialarının yerinde görülmediği vurgulanarak, beraat hükümlerinin onanması kararlaştırılmış. Yaralama suçundan mahkum edilen sanığın durumunda ise, haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan ve kanuni olmayan bir gerekçeye dayanılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmaması yönünde karar verilmiş. Bu noktada, ilgili kanun maddeleri olarak TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmü ile CMK'nın 231/8. maddesi ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi arasındaki ilişki açıklayıcı bir şekilde belirtilmiş. Yargılama sonunda, sanık ...\"ın temyiz nedenleri yerinde bulunmuş ve kararın 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiş.

4. Ceza Dairesi 2016/5937 E. , 2020/4947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A)Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından, sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükümlerinin temyizinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B)Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
1)Taraflar arasında yaşanan tartışmada, katılan sanık ..."ın da katılan sanık ... yaralamaya teşebbüs ettiğinin kabul edilmesi karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre, TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2)Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında; bir daha suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşması nedeniyle cezası ertelenen sanık hakkında, "denetim süresi içerisinde yeniden kasıtlı suç işlediği anlaşıldığından" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.