Mahkemesi : Zonguldak 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 04/03/2015
Numarası : 2014/1144-2015/75


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili Ç.. B.. İş Teftiş Kurulu Başkanlığı İş Müfettişlerinin idari tedbir raporuna istinaden İş Teftiş Ankara Gurup Başkanlığı 28/11/2014 tarih ve "Durdurma Kararı" konulu heyet kararında davacıya ait işyerinin bir kısmında işin durdurulması kararı alındığını, bu karar üzerine işin idare tarafından durdurulduğunu, durdurulan ocakların çalışmaya devam edememesinin kurumları tarafından büyük bir sıkıntı doğuracağını savunarak işin durdurulması kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini istemişlerdir.
30 Haziran 2012 tarih ve 28339 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren İş Sağlığı Ve Güvenliği Kanununun İşin Durdurulması başlıklı 25. maddesinde;
“İşyerindeki bina ve eklentilerde, çalışma yöntem ve şekillerinde veya iş ekipmanlarında çalışanlar için hayati tehlike oluşturan bir husus tespit edildiğinde; bu tehlike giderilinceye kadar, hayati tehlikenin niteliği ve bu tehlikeden doğabilecek riskin etkileyebileceği alan ile çalışanlar dikkate alınarak, işyerinin bir bölümünde veya tamamında iş durdurulur. Ayrıca çok tehlikeli sınıfta yer alan maden, metal ve yapı işleri ile tehlikeli kimyasallarla çalışılan işlerin yapıldığı veya büyük endüstriyel kazaların olabileceği işyerlerinde, risk değerlendirmesi yapılmamış olması durumunda iş durdurulur.
İş sağlığı ve güvenliği bakımından teftişe yetkili üç iş müfettişinden oluşan heyet, iş sağlığı ve güvenliği bakımından teftişe yetkili iş müfettişinin tespiti üzerine gerekli incelemeleri yaparak, tespit tarihinden itibaren iki gün içerisinde işin durdurulmasına karar verebilir. Ancak tespit edilen hususun acil müdahaleyi gerektirmesi hâlinde; tespiti yapan iş müfettişi, heyet tarafından karar alınıncaya kadar geçerli olmak kaydıyla işi durdurur.
İşin durdurulması kararı, ilgili mülki idare amirine ve işyeri dosyasının bulunduğu Çalışma ve İş Kurumu il müdürlüğüne bir gün içinde gönderilir. İşin durdurulması kararı, mülki idare amiri tarafından yirmidört saat içinde yerine getirilir. Ancak, tespit edilen hususun acil müdahaleyi gerektirmesi nedeniyle verilen işin durdurulması kararı, mülki idare amiri tarafından aynı gün yerine getirilir.
İşveren, yerine getirildiği tarihten itibaren altı iş günü içinde, yetkili iş mahkemesinde işin durdurulması kararına itiraz edebilir. İtiraz, işin durdurulması kararının uygulanmasını etkilemez. Mahkeme itirazı öncelikle görüşür ve altı iş günü içinde karara bağlar. Mahkeme kararı kesindir” hükümlerinin düzenlendiği, ayrıca 30 Mart 2013 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazetede yayınlanan İşyerlerinde İşin Durdurulmasına Dair Yönetmeliğin “ilamların Yerine Getirilmesi” başlıklı 12. maddesinde;
Durdurma kararına karşı işverenin yerel iş mahkemesinde, bu kararın yerine getirildiği tarihten itibaren altı iş günü içinde itiraz hakkı olduğu düzenlenmiştir.
İş Sağlığı ve İş Güvenliği Kanununun 25.maddesinde mahkemece verilen kararın kesin olduğu bildirilmiş isede temyize konu bu işte mahkemece işin esası hakkında bir karar verilmediğinden dava süreaşımından reddolunduğundan mahkeme kararının kesin olduğundan söz edilemez.
Somut olayda; Mahkemece 6 günlük itiraz süresinde davacı tarafça itiraz edilmediği gerekçesi ile talep reddedilmiş ise de, işin durdurulması kararının 05/12/2014 tarihinde Kozlu Kaymakamlığınca davacı Kozlu Taşkömürü İşletme Müessesesi Müdürlüğüne bildirildiği ve aynı gün işin durdurularak Kaymakamlığa bilgi verildiği, davacı tarafından 12/12/2012 kararın iptaline yönelik bu davanın açıldığı ve davanın süresinde olduğu, işin durdurulması tarihinden 6 iş günü içinde itiraz edildiği gözden kaçırılarak talebin reddi hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, uyuşmazlığın esasının araştırıp sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 09/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.