Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1678 Esas 2019/12353 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Marketin önünde duran ve suça konu bir adet meyve çuvalının çalındığı ancak olay yerinde herhangi bir inceleme ya da keşif yapılmadığı anlaşılmakla, olay mahallinde keşif yapılarak, suça konu eşyanın çalındığı yerin 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce yürürlükte bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b maddesi kapsamında bina veya bina eklentisi niteliğinde olup olmadığının tespit edilmesi, suça konu eşyanın bina veya bina eklentisi niteliğindeki yerden alındığının tespiti halinde, sanığın 5237 sayılı TCK"nun suç tarihinde yürürlükte bulunan 142/1-b maddesine konu hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmesi, keşif sonrası suç eşyasının bulunduğu yerin bina veya bina eklentisi niteliğinde olmadığı tespit edilirse adet gereği açıkta bırakılan eşya olarak nitelendirilebilecek durumda olup olmadığı, olmadığı anlaşıldığında eylemin 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesine uyacağı anlaşılmakla, söz konusu maddenin 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253/1-b.5 maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında olduğundan uzlaşma hükümlerinin de uygulanması sonucu mağdur ile sanığın uzlaşmamaları halinde 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinden, Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/04/2002 tarih, 2001/249 Esas ve 2002/168 Karar sayılı kararı ile verilen ve 13/05/2003 tarihinde kesinleşen 6 yıl 3 ay hapis cezasının hangi tarihte infaz edildiği araştırılarak, sanığın temyize konu suçu bu tarihten itibaren 5 yıl süre içerisinde işlediğinin anlaşılması halinde sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nun 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.