MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiştir. 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nun 438/I. maddesindeki parasal sınır, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 19.292,00 TL’dir.
Temyize konu kararda kabul edilen miktarın 9.721,43 TL olması nedeniyle, duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, müvekkili ve dava dışı diğer arsa malikleri ile davalı yüklenici arasında arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, davalının sözleşmeye aykırı olarak bodrum kata iki adet bağımsız bölüm yaptığını, yapılan dairelerden 1 no"lu bağımsız bölümün değerinin taraflar arasındaki ek sözleşme gereğince %25"inin arsa maliklerine verilmiş olmasına rağmen bodrum kattaki 2 no"lu yerin bedelinden pay verilmediğini ileri sürerek, 2 no"lu bağımsız bölümden müvekkiline düşen pay için 2.000,00 TL"nin, ıslahla 9.721,43 TL"nin faiziyle tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının sözleşme gereğince bağımsız bölümde hakkı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanmış ek sözleşme gereğince 1 no"lu yerin değerinin %25"inin arsa sahiplerine verileceğinin kararlaştırılmasına rağmen davalının edimini yerine getirmediği, ek sözleşme gereğince davacının 9.721,43 TL alacağının bulunduğu gerekçesi ile 2.000,00 TL"nin dava, 7.721,43 TL"nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesine aykırı olarak fazladan yarar sağlanmasına dayalı tazminat istemine ilişkindir. Her ne kadar mahkemece yanlış tespit ile fazladan yarar sağlanan ve dava konusu edilen yer olarak 1 no"lu yer belirtilmiş ise de; dava dilekçesinde belirtildiği ve keşifte tespit edildiği üzere dava konusu edilen yer 2 no"lu yerdir. Sonradan ortaya çıkan 1 no"lu bağımsız bölümle ilgili davalının, sonradan yapılan adi yazılı sözleşme gereğince arsa sahiplerine paylarına karşılık ödeme yaptığı tarafların da kabulündedir. Bu nedenle mahkemenin dava konusu edilmeyen yer ile ilgili hüküm kurması doğru olmadığı gibi, arsa sahipleri ile davalı yüklenici arasında imzalanan arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin 8. maddesinde; belediyenin bodrum kata sonradan imar izni vermesi durumunda arsa sahiplerinin hakkı bulunmadığının belirtilmesi, keza kat irtifakı tesisi sırasında, arsa sahipleri adına davacı tarafından imzalanan resmi senet ile taraflar arasında dairelerin paylaşılıp, sonradan ortaya çıkan iki dairenin de davalı yüklenicinin üzerine bırakılmış olması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanlış tespit ve değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 14.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.