Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/5072 Esas 2018/2187 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 04/06/2015 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/04/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalıların murisi ...."in haksız eylemi neticesinde İl Jandarma Komutanlığı emrinde görev yapan dava dışı Jandarma Başçavuş ..."a 2330 Sayılı Yasa gereğince ödeme yapıldığını, bu ödemeye davalıların murisinin neden olduğunu ileri sürerek bu bedelin ödeme tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalılardan rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar, babaları olan ..."in mirasını reddettiklerini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; davalıların murisi ..."in eylemi sonucu zarar gören kamu görevlilerine 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiği, adı geçenin eyleminin ceza dosyası ile sübuta erdiği ve ceza dosyasının kesinleştiği, ödenen miktarın davacı tarafından 2330 sayılı Kanun hükümleri uyarınca rücuen isteme hakkının bulunduğu, ayrıca borcun doğumu mirasın reddi kararından önce olduğundan mirasın reddi kararının alacağın varlığına etkisinin olmayacağı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesiyle; ...Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2015/26 esas 2015/217 sayılı kararıyla davalılar tarafından murisleri ..."in mirasının reddi talebine ilişkin TMK.nın 605 ve 606. maddeleri gereğince ..., ..., ..., ... ve ..."un muris..."den olma 07/07/1952 doğumlu ...."in mirasını red isteklerinin tespit ve tesciline karar verildiği ve bu kararın 13/04/2015 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, davalıların, haksız eylem faili olan murislerine ait mirası reddettikleri gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçeyle kısmen kabulü, doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.