5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6084 Esas 2021/18207 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/6084
Karar No: 2021/18207
Karar Tarihi: 27.12.2021

5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6084 Esas 2021/18207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasası'na aykırı hareket etmek suçundan bir sanığın beraat ettiği bir davada, yapılan temyiz başvurularının reddedilmesine karar verdi. Temyiz taleplerinin reddedilmesinin sebebi, suçun üst sınırı olan 100 gün adli para cezasının, en üst sınır olan 100 TL üzerinden hesaplanması durumunda bile 10.000 TL'yi geçmeyeceği için, beraat hükümlerinin kesinlik sınırının altında kalması ve temyiz yolu açık olmamasıdır. Bu bağlamda, 5320 sayılı Yasaya göre uygulaması zorunlu olan 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 305. maddesi uyarınca, temyiz talepleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Elektronik Haberleşme Yasası'nın 63/10. maddesi, Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 305/1-2 ve 317. maddeleri, ve Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddesi belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2021/6084 E. , 2021/18207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK"nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu’nun temyiz dilekçesinin kapsamı da gözetilerek CMK"nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nun 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasının 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Yasanın 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, o yer Cumhuriyet savcısı ile katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, REDDİNE, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.