Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/9043 Esas 2022/17466 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-) Temyiz kanun yoluna tabi olup, kesinleşmesi halinde infaza verilecek ilamın açıklanan yeni hüküm olduğu, bu nedenle iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının yargılama sonucunda açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle,Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
2-)Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanmasına dayanak alınan ilama konu mahkûmiyet hükmünün TCK'nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve bu suçun 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, sözü edilen suçtan mahkumiyeti içeren ilam yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanıp açıklanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
3-) Sanığın, üzerine atılı suçu kabul etmemesi karşısında, olayın tek tanığı olan, soruşturma aşamasında beyanı alınan ve olaya dair görgüye dayalı bilgisi olduğu anlaşılan ... dinlenip sanığı teşhis işlemi yaptırılmadan yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
4-) Sanığın hakaret suçunu sokakta aleni olarak işlemesi karşısında, TCK'nın 125/4 maddesinin uygulanmaması,
5-) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı da nazara alınarak uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.