MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/02/2018 tarih ve 2017/200 E- 2018/74 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/04/2019 tarih ve 2018/1086 E- 2019/465 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 23.06.2016 tarihinde halka biçiminden oluşan peynir ürününün şeklini içeren 2016/4761-1.1, 1.2 sayılı tasarım başvurusunda bulunduğunu, başvuru konusu tasarımın öteden beri ilgili piyasada kullanıldığını, harcıalem olup birçok internet sayfasında kamuya sunumunun yapıldığını, bu durum karşısında yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini taşımadığını, tasarım tescil başvurusunun ilanı üzerine tescillerin iptali istemiyle Türk Patent nezdinde itiraz ettiklerini, ancak YİDK’nın 2017/T-355 sayılı kararıyla itirazlarını haksız ve hukuka aykırı olarak reddettiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK kararının iptalini ve diğer davalı tasarımının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, başvuru konusu işaretin yenilik ve ayırt edicilik vasfını taşıdığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, yenilik ve ayırt edicilik vasıfları bulunmayan 2016/4761-1.1, 1.2 sayılı tasarım tescilinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"nın 2017/T-355 sayılı kararın iptaline, davalı adına tescil olunan 23.06.2016 gün ve 2016/4761-1.1, 1.2 sayılı tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiş, karara karşı davalı TPMK vekili ile davalı şirket vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve mahkemece davalı şirketin 2016/4761-1.1, 1.2 sayılı tasarım tescil başvuru konusu buluşun yenilik ve ayırt edicilik vasıflarının bulunmadığının tespitinde bir isabetsizliğin olmadığı anlaşılmakla, davalı şirket ve davalı TPMK vekillerinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 10/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.