5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/416 Esas 2021/2786 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/416
Karar No: 2021/2786
Karar Tarihi: 10.03.2021

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/416 Esas 2021/2786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, 5809 Sayılı Kanuna aykırılık suçuyla ilgili olarak zarar gören kurumun katılan sıfatını alabilecek şekilde zarar görmesi durumunda hükmün temyize tabi olduğu ifade edilmiştir. Ancak, verilen beraat hükümlerinin kesin olduğu ve temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ile suçun üst sınırının 100 gün adli para cezası olduğu ve TCK'nin 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde bile cezanın 10.000 TL'yi geçmeyeceği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri; 5809 Sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddesi, 5320 Sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 305/1-2 maddeleridir.

19. Ceza Dairesi 2021/416 E. , 2021/2786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suçtan zarar gören kurumun, katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmesi karşısında, CMK"nin 260/1. maddesi kapsamında hükmü temyize hakkı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı,
5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla,
Suçtan zarar gören kurum vekili ile katılanın temyiz nedenlerinin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE, 10.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.