213 sayılı Vergi Usul Kanunu

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1853
Karar No: 2017/968
Karar Tarihi: 27.02.2017

213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/1853 Esas 2017/968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Dosyadaki vergi tekniği raporundan hareketle, sanığın gerçek usulde vergiye tabi olması gerektiği ortaya çıkmıştır. Ancak sanığın işyeri olup olmadığı ve tebligatın yapıldığı tarih itibariyle faal olup olmadığı araştırılmadan sadece \"defter ve belgeleri gizlemek\" suçundan mahkum edilmesi eksik inceleme olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararıdır.

(Kapatılan)21. Ceza Dairesi 2016/1853 E. , 2017/968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ;
Yüklenen suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Dosya arasında bulunan vergi tekniği raporunun incelenmesinde ;"Başoğlu" balık avlama gemisi ile "deniz balıkları avcılığı" faaliyeti gösteren sanığın zirai kazancı nedeni gerçek usulde vergiye tabi olmanın şartlarını taşımadığından potansiyel mükellef olduğu , defter ve belge isteme yazısının beyan etmiş olduğu ikamet adresinde eşine tebliğ edildiğinin belirtilmiş olduğu anlaşılmakla; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi açısından, sanığa ait bir işyerinin bulunup bulunmadığı ve tebligatın yapıldığı tarih itibariyle faal olup olmadığının araştırılması, incelemenin dairede yapılmasına imkan veren 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulup, buna ilişkin bir tespiti varsa belgesini dosyaya ibrazının istenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde ""defter ve belgeleri gizlemek"" suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de ;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.