Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6231 Esas 2020/2388 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay günü saat 03.10 sıralarında sanık 207 promil alkollü halde sevk ve idaresindeki otomobili ile yerleşim yeri içerisinde bölünmüş asfalt kaplama yol üzerinde seyri sırasında aynı istikamette önünde seyretmekte olan sola dönüş yapmak için yavaşlayan ...’ın sevk ve idaresindeki araca çarpması ile ...’ın çarpmanın etkisi ile savrularak kavşak içerisinde bulunan bordür taşlarına ve trafoya çarpması neticeside, ...’ın ve aracında yolcu olarak bulunan ... ile ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda; sanığın kazadan hemen sonra alkolmetre ile yapılan ölçümde 2.07 promil alkollü olduğunun anlaşılmasına rağmen, sanık yönünden bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun ve hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.