Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2013/1833 Esas 2015/1053 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2013/1833
Karar No: 2015/1053
Karar Tarihi: 18.03.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2013/1833 Esas 2015/1053 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu         2013/1833 E.  ,  2015/1053 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ankara 5.Aile Mahkemesi
    TARİHİ : 25/06/2013
    NUMARASI : 2013/730 E-2013/851 K.

    Taraflar arasındaki “boşanma, maddi ve manevi tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 5.Aile Mahkemesince davanın reddine dair verilen 26.04.2011 gün ve 2010/732 E.- 2011/575 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 21.01.2013 gün ve 2012/816 E.-2013/1203 K. sayılı ilamı ile;    
    (...Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı kadının, davacıya ve annesine hakaret içeren ve aşağılayan mesaj çektiği ve çekilen mesajın tepki boyutunu aştığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır....)  
    gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.  
     
    TEMYİZ EDEN :  Davacı vekili     
     
    HUKUK GENEL KURULU KARARI  
     
    Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:  
    Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.  
    S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 18.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.