Mahkemesi :Kahramanmaraş 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :20.03.2014
Numarası :2010/1041-2014/212

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı ifa nedeniyle ayıbın giderilme bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemenin; davanın kısmen kabulüne dair kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının temyiz itirazlarının tümden, davacının temyiz itirazlarının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalanlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasında 05.06.2006 tarihinde “Kahramanmaraş-Göksun Değirmendere Sulama Suyu Tesisi” kapsamında çeşitli ebatlarda kanal yapımı, sanat yapıları yapımı ve sifon yapımı konusunda sözleşme imzalanmış olup; bu sözleşme, hukuki nitelik itibarıyla yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 355 vd. maddelerinde düzenlenen bir eser sözleşmesidir. Davacı bu sözleşmenin iş sahibi, davalı ise yüklenicisidir. Davada davacı iş sahibi, 16.000 m uzunluğundaki sulama kanalının 5.000 metresinin ayıplı yapıldığını, bu ayıpların Göksun Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2010/8 D.iş sayılı tespit dosyası ile nelerden ibaret olduğunu ve giderim bedelini tespit ettirdiğini belirterek, ayıpların giderim bedeli olarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 144.396,11 TL alacağın tahsilini istemiştir.
Ayıp, imâl edilen bir eserde ya da malda sözleşme ve ekleri ile iş sahibinin beklediği amaca ve dürüstlük kurallarına göre; bulunması gereken vasıfların bulunmaması, bulunmaması gereken vasıfların ise bulunmasıdır. 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 360. maddesine göre, süresi içerisinde ayıp ihbarında bulunulması şartıyla iş sahibi teslim edilen eserin kabul edilemeyecek şekilde ayıplı olması halinde reddini isteyebileceği gibi, eserdeki ayıp kabulü icbar edilemeyecek derecede değil ise iş bedelinden indirim yapılmasını ya da ayıbın bedelsiz olarak onarılmasını isteme hakkına sahiptir. İş sahibinin bu seçimlik hakkını ayıbın niteliğine ve dosya kapsamına uygun kullanması gerekir. Nitekim davacı da su kanalının 5000 metresinin ayıplı olarak yapıldığını ileri sürerek bu ayıbın giderim bedelinin tahsilini istemiştir. Gerek davacı tarafından yaptırılan tespit sonucu düzenlenen bilirkişi raporundan gerekse yargılama aşamasında alının bilirkişi raporlarından sulama kanalının 5000 metresinde bulunan ayıbın zamanla kullanımla ortaya çıkan, diğer bir anlatımla gizli ayıp niteliğinde olduğu anlaşılmıştır. Gizli ayıbın varlığı halinde ayıbın giderim bedelinin ayıbın ortaya çıktığı tarihe ayıbın giderilmesi için gereken makul süre ilave edilerek bulunacak tarih itibariyle serbest piyasa rayiç fiyatlara göre belirlenmesi gerekir. Dosya içerisinde bulunan ve idare elemanları tarafından tutulan 26.03.2009 tarihli tutanakta, gizli ayıbın 25.03.2009 tarihinde ortaya çıktığı saptanmıştır. Bu itibarla 5.000 metre uzunluğundaki sulama kanalındaki ayıbın giderilme bedelinin 2009 yılı serbest piyasa rayiç fiyatlarına göre hesap edilmesi gerekir. Oysa hükme esas alınan 18.12.2013 tarihli bilirkişi kurulu raporunda ayıbın giderim bedeli sözleşme fiyatlarına göre hesaplandığından hüküm kurmaya elverişli değildir.
Mahkemece yapılacak iş; hükme esas alınan üçüncü bilirkişi kurulundan ayıbın giderim bedelini 2009 yılı serbest piyasa rayiç fiyatlarına göre belirleyen ek rapor alarak oluşacak sonuç doğrultusunda karar vermek olmalıdır.
Açıklanan sebeplerle mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacının diğer temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3.935,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 24.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.