Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8486 Esas 2019/12346 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8486
Karar No: 2019/12346
Karar Tarihi: 14.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8486 Esas 2019/12346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu yapılan kararın niteliği ve suç tarihi göz önünde bulundurularak dosya incelenmiştir. Gerekçeli karar başlığına suçun işlendiği zaman dilimi yazılmadığı için mahallinde giderilebilir bir eksiklik olduğu belirtilmiştir. Ancak, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir ve diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Önceki hüküm sanık tarafından temyiz edildiği için lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderleri sanığa yükletilmemelidir. Bu nedenle hüküm fıkrasından bozma sonrası yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline dair kısımların çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanması gerekmektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine atıf yapılmıştır. Ayrıca, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin sanığın lehe bozma talebinde yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğini belirttiği ifade edilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/8486 E. , 2019/12346 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Önceki hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş olduğundan lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından bozma sonrası yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline dair kısımların çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.