Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/8480 Esas 2018/3327 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ... ve Ark.
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Orman Yönetimi, 20.12.2013 havale tarihli dilekçesi ile ... 327 ada 206 (eski 209) parsel sayılı 25961 m2 yüzölçümlü taşınmazın kısmen kesinleşen orman sınırı içinde kaldığı, öncesi ve eylemli durumu itibarıyla da orman olduğu iddiasıyla tapu kaydının iptali, orman niteliğiyle Hazine adına tescili, şerhlerin silinmesi, elatmanın önlenmesine karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, taşınmazın tapu kaydının iptaline, orman niteliği ile Hazine adına tesciline, elatmanın önlenmesi isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1944 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, 17.06.1982 tarihinde ilan edilip kesinleşen aplikasyon ve 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde uygulaması, 25.07.1990 tarihinde ilan edilip kesinleşen 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulaması, 10.05.1963 tarihinde kesinleşen arazi kadastrosu vardır.
Dava tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı Orman Yönetimi kesinleşen tahdit ve eylemli orman iddiasına dayalı olarak, taşınmazın bir kısmı için dava açmış, mahkemece (B) harfi ile işaretli 575 m2 bölümün kesinleşen orman sınırı içinde kaldığı, ancak tamamının maki florası ve 15-20 yaşlarında fıstık çamı ile kaplı eylemli orman niteliğinde olduğu gerekçesiyle taşınmazın tamamı hakkındaki davanın kabulüne karar verilmişse de; varılan sonuç, dosya kapsamına uygun değildir.
Şöyle ki; uzman orman ve ziraat bilirkişi tarafından hazırlanan raporlarda taşınmazın tamamının maki kaplı bulunduğu, eğiminin % 30-35 olduğu açıklanmış; 1964 ve 1976 tarihli memleket haritalarındaki konumu da kısmen orman alanında gösterilmiştir.
Öncesi itibarıyla orman olmayan ve özel mülk olarak tapuda kayıtlı bir yerin, sonradan kamulaştırma yapılmaksızın ağaçlandırılmasının taşınmazı kamu malı haline getirmeyeceği açıktır.
Taşınmazın bir bölümü eski tarihli resmi belge niteliğindeki memleket haritalarında orman sayılan yerlerden ve (B) harfi ile işaretli bölümü de kesinleşen orman sınırı içinde kalmakta ise de; üzerindeki ağaçların yaşı dikkate alındığında, 1963 yılında yapılan genel kadastrodan itibaren özel mülk olarak tapuda kayıtlı bir yerin bu tarihten sonra çevreden tohumlama yolu ile ormanlaşmasının taşınmazı kamu malı orman haline getirmeyeceği, davacının da davayı taşınmazın bir bölümü için açtığı gözönünde bulundurularak, (B) harfi ile işaretli taşınmaz bölümü dışında kalan bölüm yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken; HMK"nın 26. maddesinde yazılı taleple bağlılık kuralına aykırı olarak, talep aşılmak suretiyle taşınmazın tamamı hakkında orman niteliği ile Hazine adına tescile karar verilmiş olması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/05/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.