Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5275 Esas 2020/4927 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hükmolunan ceza miktarı nedeniyle sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 318/1. maddesi uyarınca reddine karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
1-Sanığın tehdit eylemini elinde hızar motoru olduğu halde gerçekleştirdiğinin iddia edilmesi, sanığın aşamalarda elinde bir şey olmadan müştekiyi "seni keserim" demek suretiyle tehdit ettiğini ikrar etmesi, müştekinin kızı ve olayın tanığı Sultan Sezer"in soruşturmada "sanığın annemi tehdit etmesine şahit oldum" duruşmada ise "sanığın elinde bulunan hızar motorunu anneme doğrultarak seni keserim, doğrarım dedi" şeklindeki çelişkili anlatımları karşısında; sanığın tehdit eylemi sırasında hızar motoru kullanıp kullanmadığı tespit edildikten sonra, eylemin TCK"nın 106/1-1. cümlesinde tanımlı tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Bozmaya uyularak yapılan değerlendirme neticesinde, sanığın eyleminin TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesine uyduğunun kabulü durumunda ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle CMK"nın 231/8. maddesine değişiklik getiren ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına bir kez karar verileceğine ilişkin düzenlemenin, sanığın sabıkasında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların kesinleşme tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe girmesi dikkate alındığında; hükmedilen hürriyeti bağlayıcı cezaların yeniden suç işlemeyeceği kanaati oluşması sebebiyle TCK"nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine rağmen, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasını talep eden sanık hakkında; ertelemeden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu tartışılırken yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4-Sanık hakkında TCK"nın 106/2-a maddesi gereğince temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, aynı Kanunun 51/3. maddesi gereğince erteleme nedeniyle denetim süresinin gerekçe gösterilmeden sonuç cezadan fazla olacak şekilde 1 yıl 6 olarak belirlenmesi,
5-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.