Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/23158 Esas 2022/17491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın tüm aşamalarda suçlamayı reddederek, olay günü ...turizmde çalışan arkadaşı ...'u almak üzere kız arkadaşı ... ve kardeşi ...ile birlikte babası adına kayıtlı araç ile otogara doğru gittiklerini, otogar bağlantı yolunda güvenlik görevlilerince yapılan dur ihtarına alkollü olduğu ve daha önce ehliyetine el konulduğu için durmayarak otogara yakın bir yerde durduğunu, araçtan indiklerini ve otogardan arkadaşı Umut'u alarak eve döndüklerini savunması, bu savunmasının soruşturma aşamasında dinlenen tanıklar ... ve ...tarafından doğrulanması, Edirne Valiliği İl Emniyet Müdürlüğü'nün 08/01/2016 tarihli yazısında sanığın sürücü belgesine İzmir ili Trafik Denetleme Şube Müdürülüğü görevlilerince alkollü araç kullandığından 01/12/2014 tarihinden 01/06/2015 tarihine kadar el konulduğunun belirtilmesi, tutanak tanıklarının özellikle soruşturma aşamasında aracın bir kaç metre ilerisinde bulunan 9-10 kişilik bir grubun boş araziye doğru kaçtıklarını, bu şahısları uzak oldukları için teşhis edemeyeceklerini ve yaklaşık 200 metre ilerisinde otogar bağlantı yolu üzerinde yakalanan 6 göçmen şahsın sanığın kullanımındaki araçtan inip inmediklerini görmediklerini beyan etmeleri, teşhis tutanağından da anlaşılacağı üzere yakalanan göçmenlerin sanığın da içinde bulunduğu şahısları tanımadıklarını ve daha önce hiç görmediklerini beyan etmeleri ve soruşturma aşamasında dinlenen göçmen şahıs ...'ın da sanığı daha önce hiç görmediğini, aracına binmediğini belirtmesi karşısında; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı Kanun’un 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeye göre, kayden 04/07/1992 doğumlu olan sanığın tekerrüre esas alınan Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/191 esas, 2008/12 sayılı kararına konu suçun işlendiği 13/10/2007 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşıldığından, söz konusu mahkumiyet kaydının tekerrüre esas alınamayacağı gibi, adli sicil kaydında yer alan başkaca tekerrrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet hükmünün de bulunmaması karşısında, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.