Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/4453 Esas 2018/2546 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4453
Karar No: 2018/2546
Karar Tarihi: 05.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/4453 Esas 2018/2546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suçlu bulunarak mahkum edildi. Dosya, Yargıtay 17. Ceza Dairesi'ne gönderildi. Daire, başvurunun niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosyayı görüştü ve yapılan yargılamanın usul ve yasaya uygun olduğuna karar verdi. Ancak, zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi hatalı olduğu için karar bozuldu. Sanık için zorunlu savunma ücreti, Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanmalıdır. Dava, ücret konusundaki hatalı karar dışında usul ve yasaya uygun olduğu için düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2015/4453 E. , 2018/2546 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 17.Ceza Dairesinin 21/05/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmememiştir.

Ancak;

T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından zorunlu müdafii ücretine ilişkin kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.