Danıştay 4. Daire 2018/3884 Esas 2022/752 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3884
Karar No : 2022/752

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Gıda San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin 2015 yılında satışa sunduğu ürünlerin son kullanılma tarihleri geçen ve başka bir biçimde kullanılamayacak hale gelen ürünlerin belirlenen fire oranı altında kalan maliyet bedellerinin gider olarak kabul edilmesi gerektiği yolundaki ihtirazı kaydının kabul edilmeyerek yapılan tahakkuk işleminin, söz konusu tutarlara isabet eden kısmının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirketin 2015 yılında satışa sunduğu ürünlerden son kullanılma tarihleri geçen ve başka bir biçimde kullanılamayacak hale gelen kısmının 3.143.679,31 TL olduğu, bu tutarın toplam üretilen ürünler içirisindeki payının da İstanbul Ticaret Odası tarafından meşrubatlara ilişkin yayınlanan %3 lük raf ömrü firesinin altında kaldığı ve bu tutara davalı idarenin herhangi bir itirazının da bulunmadığı, davacının ihtirazi kaydı kabul edilmeyerek, son kullanma tarihi geçen veya başka bir biçimde kullanılamayacak hale gelen ürünlere ilişkin maliyetlerin kanunen kabul edilmeyen gider olarak dikkate alınması suretiyle yapılan tahakkukta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, son kullanma tarihinin geçmesi nedeniyle imha edilen malların fire değil, zayi mal niteliğinde olduğu, zayi malların vergi matrahının tespitinde zarar ve gider olarak indirilemeyeceği, Gelir Vergisi Kanunu 40. Maddesine göre bir meblağın hasılattan gider olarak indirilebilmesi için bu giderin hasılatın elde edilmesi veya idame ettirilmesi amacıyla yapılması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 15/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.