MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın 07.09.2015 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu, mahkeme tarafından eski hale getirme talebinin kabulüne karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi 5271 sayılı CMK.nın 42/1. maddesi gereğince Yargıtay"ca karara bağlanacağından bu konuda verilen 05.10.2015 tarih ve 2014/697 Esas ve 2015/16 Karar sayılı ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek ve sanığa yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünü içerir gerekçeli kararın 30.03.2014 tarihinde sanığın annesine tebliğ edildiği belirtilmiş ise de; UYAP"tan temin edilen nufüs kayıt örneğine göre sanığın annesinin 13.02.2014 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine yapılan sanığın temyiz isteminin yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, atılı suçlamayı kabul etmediğine,verilen hapis cezasının haksız bir uygulama olduğuna,beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, 30.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.