Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2015/17759 Esas 2016/5774 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem bakımından doğrudur.Ancak;
1-Aynı idarece yapılan kamulaştırma nedeniyle aynı taşınmazın paydaşlarına ilişkin olan ve Dairemize intikal ederek onanan İstanbul 23. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2014/285 esas sayılı dosyasında dava konusu taşınmazın m2 birim fiyatının 16.06.2014 tarihi itibariyle 300,00 TL olarak tespit edildiği ve dairemizce onandığı, bu dosyada ise 13.03.2014 tarihinde dava konusu taşınmazın metrekare birim fiyatının 450,00 TL olarak tespit edildiği anlaşılmıştır.
Aynı taşınmazın paydaşları aleyhine açılan ve Dairemizce onanan dosyalardaki metrekare birim fiyatları kesin delil olmamakla birlikte güçlü delil niteliğinde olduğu gözetilerek, bilirkişi kurulundan aynı taşınmazla ilgili olarak açılan işbu davada daha önceki tarih itibariyle fazla değer belirlenmesi nedeniyle yukarıda belirtilen dosyada biçilen değerden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınıp, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı hüküm kurulması,
2-Dava konusu taşınmazın kamulaştırılan bölümündeki davalılar payının iptaline karar verilmesi gerekirken, farklı paylara sahip olan davalıların pay oranı aynı belirlenmek suretiyle infazda tereddüt oluşturacak şekilde tescil kararı verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 22/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.