MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan; mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan; mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

I- Sanık hakkında “dolandırıcılık” suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve bu hususta itiraz merciince karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II- Sanık hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dava konusu olmayan ve üzerinde sahtecilik yapıldığına ilişkin iddia bulunmayan adli emanetin 2011/127 ve 2011/131 sırasında kayıtlı eşyaların hak sahiplerine iadesi; belediye otoparkında bulunan suça konu aracın 2918 sayılı KTK’nin 32. maddesinde belirtilen işlemler tamamlandıktan sonra hak sahibine iade edilmek üzere idareye teslimi yerine, TCK’nin 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK"nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK"nin 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması; TCK’nın 54. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Dava konusu olmayan ve üzerinde sahtecilik yapıldığına ilişkin iddia bulunmayan adli emanetin 2011/127 ve 2011/131 sırasında kayıtlı eşyaların hak sahiplerine iadesine; belediye otoparkında bulunan suça konu aracın 2918 sayılı KTK’nin 32. maddesinde belirtilen işlemler tamamlandıktan sonra hak sahibine iade edilmek üzere idareye teslimine” ibaresinin yazılmasına, son cümleyle ilgili kısmına katılanın suça konu aracın kendisine teslimine ilişkin talebi yönünden hukuk mahkemesinde dava açmakta muhtariyetine ifadesinin de eklenmesi gerektiği gerekçesi ile Başkan Vekili ..."in karşı oyu nedeni ile oy çokluğu diğer konularda oybirliği ile hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2019 tarihinde karar verildi.

KARŞI OY

Mahkeme kararlarının tarafların ve ilgililerin tüm iddia ve taleplerine cevap verir ve çözüm üretir mahiyette olması gerekir. Yüksek Dairede bundan azade değildir.
Dava konusu olayda Özel Dairece yerel mahkemenin kararının bozulmasından sonra suça konu aracın kendisine ait olduğu iddiası ile davaya katılanın talebi ile ilgili bir karar verilmemiştir. Aracın, Karayolları Trafik Kanununun 32. maddesi gereğince eksikliklerin giderilerek hak sahibine iadesine dair karar bu yönü ile eksiktir. Mülkiyet ihtilafı olan araçtaki şase değişikliği ile ilgili işlemler yapıldıktan sonra hak sahibine iade edilmek üzere teslim edilen idare, hak sahibinin kim olduğu ve aracı kime teslim edeceği sorunu ile karşılaşacaktır. Aracın tescil malikine teslim edilebileceği düşünülebilirsede bu durum katılanın talebine cevap vermemektedir. Daire kararında mülkiyet ihtilafı nedeni ile katılan ya da hak sahibinin bu konuda hukuk mahkemesinde dava açmakta muhtariyetine ifadesinin yazılması halinde katılanın talebinede cevap verilmiş böylece mülkiyet ve hak sahipliği ile ilgili ihtilafın bu sureçte giderilmesi yolu da açılmış olacaktır. Bu sayede idare hak sahipliği ile ilgili bir sorun yaşamadan aracı hak sahibine teslim edebilecektir. Ayrıca külfet idarenin üzerinden alınarak hak iddia edenin üzerine yüklenmiş olacağından idare gereksiz masraftan kurtarılmış olacaktır. Yüksek Dairece verilen karar bu yönü ile hem katılanın talebini karşılamamakta hem de mülkiyet ihtilafının çözümüne katkıda bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle sayın çoğunluğun aracın 2918 sayılı Kanunun 32. maddesi gereğince işlem yapıldıktan sonra idarece hak sahibine teslimine ilişkin kararının eksik olduğu, gerek idarenin gerekse katılanın sorununu çözer mahiyette olmadığı düşüncesi ile kararın bu kısmına katılmadığımı saygı ile arzederim.