Sahte fatura kullanma - defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6279 Esas 2019/7412 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma, defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede, Mahkemenin 24.12.2014 tarih ve 2014/558-967 sayılı kararı ile “2005 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün, Dairemizin 26.12.2017 tarih ve 2017/16503-9327 sayılı ilamıyla onanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; Mahkemenin 07.10.2015 tarih ve 2015/438-716 sayılı kararı ile “defter ve belgeleri gizleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile sınırlı inceleme yapılmıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Defter ve belgeleri gizleme suçunda suç tarihinin, defter ve belgelerin ibrazına ilişkin istem yazısının tebliğ edilmesinden itibaren ibraz için verilen sürenin bitimini izleyen tarih olduğu; 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesindeki 1 yıldan 3 yıla kadar olan hapis cezasının alt sınırının, 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanun’un 23. maddesiyle “18 ay” olarak değiştirildiği dikkate alınarak suç tarihinin ve temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, 5728 sayılı Kanun"un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesinde öngörülen cezaya göre alt sınırdan uzaklaşılarak mı, yoksa 03.07.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı VUK’nin 359/a-2. maddesinde öngörülen cezaya göre alt sınırdan mı belirlendiği açıklanmadan, temel cezanın 18 ay hapis cezası olarak takdir edilmesi suretiyle denetimden yoksun hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
a) Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olmasının, yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine engel teşkil edeceğine dair hükmün, 6545 sayılı Kanun ile 18.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiğinin ve suç tarihinde yürürlükte bulunmadığının gözetilmemesi,
b) Mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararıile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.