Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : A) Sanık ... hakkında; 1- TCK"nın 188/3, 192/3, 62, 52/2-4, 53/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK’nın 191/2-3-4. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına B) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında; TCK"nın 188/3, 52/2-4, 53/1, 54/4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünldü:

1- Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince birinci fıkraya göre hüküm vermeden önce verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin merciince yapılmasına,
2- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ... hakkında TCK"nın 188/3, 192/3 ve 62. maddeleri uyarınca tayin olunan "500 gün adli para" cezasının, anılan Kanunun 52. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında "10.000 TL adli para" cezası yerine "2.500 TL adli para" cezasına hükmolunması,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 11.02.2014 tarih, 2012/70 esas ve 2014/57 sayılı kararında da belirtildiği üzere basit matematik hatası niteliğinde olup, aleyhe değiştirmeme zorunluluğu ya da aleyhe düzeltme kapsamında olmadığı kabul edildiğinden yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, B numaralı hükmün 5. bendindeki "2.500 TL" ibaresi yerine "10.000 TL" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.