Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5195 Esas 2019/950 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5195
Karar No: 2019/950
Karar Tarihi: 18.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5195 Esas 2019/950 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, TCK’nın 314/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkum olduğunu ve yapılan temyiz incelemesi sonucu işin esasına geçildiğini belirtti. Yargılama sürecinde usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edildi. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verildi. Kararda TCK’nın 62, 53, 58/9 ve 63. maddelerine atıfta bulunuldu. TCK’nın 62. maddesi, örgüt suçlarına ilişkin cezaları düzenler. TCK’nın 53. maddesi, cezaların belirlenmesinde dikkate alınacak hususları belirler. TCK’nın 58/9. maddesi, örgütün suç işlemeye tahrik etmesi halinde cezaların artırılmasını öngörür. TCK’nın 63. maddesi, örgüt üyeliği suçunu düzenler.

16. Ceza Dairesi 2018/5195 E. , 2019/950 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.