MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 08/06/2017 tarih ve 2014/927 E. - 2017/523 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1344-2018/263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davacının eski çalışanı davalı arasında 20.01.2011 tarihinde gizlilik ve rekabet yasağı sözleşmesi imzalandığını, davalının bu sözleşmeye aykırı davranarak rekabet yasağı öngören hükümleri ihlal ettiğini, davalının rekabet yasağını ihlal etmesi nedeniyle sözleşme hükümlerine dayalı cezai şart alacağının tahsili için davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, sözleşmede yer alan rekabet yasağına ilişkin hükmün kanuna aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davalının, davacı nezdindeki işinden ayrıldıktan sonra davacı şirketin faaliyet konusuyla aynı konularda başka şirketlerle iş yaptığı ve bu nedenle davacının zarara uğradığı yönündeki iddiaların ispat edilemediği, BK"nın 349 (TBK 445). maddesi karşısında rekabet yasağının, işçinin ekonomik geleceğini hakkaniyete aykırı olarak tehlikeye düşürecek biçimde yer, zaman ve işlerin türü bakımından uygun olmayan sınırlamalar içeremeyeceği ve süresinin, özel durum ve koşullar dışında iki yılı aşamayacağı, taraflar arasındaki sözleşmede de coğrafi olarak sınırların belirtilmediği, dolayısıyla söz konusu sözleşmenin geçersiz olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce, taraflar arasında düzenlenen 20.01.2011 tarihli sözleşmenin 7. maddesinde, "çalışan, işveren ile iş ilişkisi devam ederken ya da bittikten sonraki 2 yıllık süre zarfında, işverenin faaliyet gösterdiği alanlarda faaliyet gösteren herhangi bir şirket kuramaz veya halihazırda kurulmuş olan bir şirkette her ne sıfat altında olursa olsun çalışamaz." hükmünün bulunduğu, sözleşme tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 818 sayılı BK"nın 349. maddesi uyarınca rekabet yasağına ilişkin sözleşmenin, yer, zaman ve konu yönünden sınırlı olması halinde geçerli olacağı, somut olayda davacı tarafça dayanılan sözleşmenin yer yönünden sınırlandırılmadığı ve bu hali ile geçersiz olduğu, bu hususun Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 2015/8627 E.- 2016/6912 K. sayılı ilamında da kabul edildiği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.