Esas No: 2021/28072
Karar No: 2022/17640
Karar Tarihi: 21.09.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/28072 Esas 2022/17640 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, göçmen kaçakçılığı suçundan verilen yerel mahkeme kararının temyiz edildiğini ve tebligat yönteminin yanlış uygulandığını belirterek, temyiz isteminin reddine karar vermedi. Tebligat yapıldığında MERNİS şerhi olmadığı için adresin uygun olmadığı ve bilinen son adresin kullanılması gerektiği kanun maddeleri hatırlatıldı. Kararda, dosyanın sanığa verilip tebliğ edilmesi ve ek tebliğin yapılması gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi ve Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi olarak belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine uyarınca tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese MERNİS şerhi olmadan yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebligatın bu adrese yapılmasında zorunluluk bulunmasına karşın, yokluğunda verilen gerekçeli kararı içerir davetiyenin sanığın beyan ettiği son adresi ile aynı olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edildiği, bu nedenle tebliğin yöntemine uygun olarak yapılmadığı,
Anlaşıldığından, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, dosyanın gerekçeli kararın sanık ...’e yöntemince tebliğ edilerek, verilmesi halinde temyiz dilekçesi dosyaya eklenip, ek tebliğname düzenlendikten sonra Dairemize yollanılmak üzere mahalline GERİ GÖNDERİLMESİNE, 21/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
