Mahkemesi :İstanbul 26. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :26.12.2013
Numarası :2011/458-2013/273

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmişolmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli alacağının tahsili için yapılan icra takibine itirazın iptâli ve takibin devamı istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yanlar arasında imzalanan 19.09.2011 tarihli sözleşmenin 6/a maddesinde ödemenin gecikmesi halinde sözleşme tarihinden itibaren toplam gecikilen bedel üzerinden aylık %5, (yıllık %60) faiz uygulanacağı kararlaştırılmıştır. Taraflarca belirlenen bu faiz akdî temerüt faizi niteliğinde olduğundan temerrüt ve somut olayda olduğu gibi icra takip tarihinden itibaren borçlu borcunu akdî temerrüt faizi ile birlikte ödemek zorundadır. Icra takibinde, kararlaştırılan akdî temerrüt faizi üzerinden işlemiş faizin tahsili ile birlikte asıl alacağa takip tarihinden itibaren yıllık %60 akdî temerrüt faizi istenmiştir.
6101 sayılı Türk Borçlar Kanunu Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"un görülmekte olan davalara ilişkin uygulama başlıklı 7. maddesinde akdî faize ilişkin 88 ve temerrüt faiziyle ilgili 120. maddelerinin görülmekte olan davalara da uygulanacağı hükmü getirilmiştir. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 120. maddesinin ikinci fıkrasında sözleşmeyle kararlaştırılacak yıllık temerrüt faizi oranının birinci fıkra uyarınca belirlenecek yıllık faiz oranının yüzde yüz fazlasını aşmayacağı kabul edilmiştir. Birinci fıkraya göre ise sözleşmede temerrüt faizi kararlaştırılmamışsa faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan mevzuat hükümlerine göre belirlenecektir. Bu faizin de değişen oranlarda uygulanacağı kabul edilmektedir.
Somut olayda sözleşmede kararlaştırılan aylık %5 oranına göre yıllık akdî temerrüt faizi %60"dır. Mahkemenin kabul ettiği davalı borçlunun temerrüde düştüğü 24.11.2011 tarihi itibariyle Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası"nca yayınlanan oranlara göre işin ticari olması sebebiyle uygulanması gerekli yıllık avans faizi %17,75 olduğundan bunun yüzde yüz fazlası (17,75x2=35,50) olmaktadır.
Bu durumda mahkemece kabul edilen asıl alacak için 24.11.2011 takip tarihinden itibaren yıllık %35,50 ve değişen avans faizinin yıllık %60 oranını aşmamak koşulu ile yüzde yüzü oranında fazlası olarak hesaplanacak akdî faizi ile birlikte takibin devamına karar verilmesi gerekirken, emredici nitelikteki 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 120. maddesine aykırı miktarda ve sabit akdî temerrüt faiz oranı üzerinden takibin devamına karar verilmesi doğru olmamıştır. Karar bu yönden bozulmalıdır. Ne var ki, yapılan bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile mahkeme kararının hüküm kısmı 2. madde 3. Satırında üzerinden kelimesinden sonra gelen "devamına" kelimesinin karar metninden çıkarılarak yerine "asıl alacağa 24.11.2011 takip tarihinden itibaren yıllık %35,50 ve tahsil tarihine kadar değişen avans faiz oranlarının yüzde yüz fazlası olarak hesaplanacak yıllık %60 oranını aşmayacak akdî temerrüt faizi uygulanmak sureti ile devamına" kelimelerinin yazılmasına ve kararın değiştirilip ilave edilen bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 23.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.