Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6986 Esas 2017/1250 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6986
Karar No: 2017/1250
Karar Tarihi: 21.02.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6986 Esas 2017/1250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla mahkûmiyetine dair verilen kararın, sanığın bildirdiği adres yerine doğrudan mernis adresine gönderilerek usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. Bu nedenle, ilk kararın kesinleşmediği, Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve \"yok\" hükmünde olduğu tespit edilmiştir. Temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olan söz konusu kararın yetkili ve görevli itiraz merciine iadesine karar verilmiştir. Söz konusu suç için TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen \"tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanması\" kararının, söz konusu fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz mercii tarafından verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 191. maddesi ve 6217 sayılı Kanun'un ilgili cümlesi olarak belirtilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2015/6986 E. , 2017/1250 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 4. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen 28/12/2012 tarih 2012/1514 esas ve 2012/4133 karar sayılı “tedavi ve denetimli serbestlik” uygulanmasına ilişkin kararın sanığın bildirdiği adres yerine doğrudan mernis adresine göderildiği dolayısıyla usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşıldığından ilk kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve "yok" hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanığın 06/12/2013 tarihli temyiz dilekçesinin 28/12/2012 tarih 2012/1514 esas ve 2012/4133 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.