Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/6405 Esas 2019/17393 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kendi isteğiyle işten ayrılan davacının kıdem tazminatı hakkının bulunmadığını, fazla mesai yapıldığında ücretlerinin ödendiğini, davacının servis şefi olarak kendi çalışma saatlerini kendisinin ayarladığını, hafta tatili ve genel tatil izinlerini de kullanan davacının tam yıl çalıştığı 2012 yılında ücretli izinlerini kullandığını, 2013 yılında ise Aralık ayı başında işten ayrıldığından yıllık izin hakkının bulunmadığını ve davacı iddialarının yerinde olmadığını beyanla,davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 25/02/2019 tarihli ve 2016/6168 esas, 2019/4223 karar sayılı ilamıyla bozulmuştur.
Mahkemece, yazılı gerekçeyle bozma kararına karşı direnilmiştir.
Direnme kararı, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"na 6352 sayılı Kanunu"nun 40. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca Dairemizin, direnme kararını öncelikle inceleme yetki ve görevi olduğu anlaşılmakla yapılan inceleme sonucunda; dosya kapsamına göre direnme kararının bozma gerekçesine göre uygun bulunmasıyla, Dairemizin 25/02/2019 tarihli ve 2016/6168 esas, 2019/4223 karar sayılı bozma ilamının ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün, olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun ek geçici 2. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 26/09/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.