MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet,Beraat

1-Sanık hakkında vergi suçu ve mütalaaya uygun olarak 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açıldığı, hükmün gerekçesinde ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında sahte fatura düzenlemek suçundan değerlendirme yapılarak hüküm kurulduğu, ancak hükmün esasını oluşturan kısa kararda sahte fatura kullanmak suçundan hüküm kurulmak suretiyle hükmün karıştırılması,
2-Sanık hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ile defter ve belge gizleme suçlarından açılan kamu davasında; iddianame dayanağı olan 14.02.2013 tarihli vergi inceleme raporunda, sanığın 26.09.2000 tarihinde ... adresinde karayolu ile şehirlerarası yük taşımacılığı ile iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 22.10.2008 tarihinde verdiği işe başlama bildiriminde de ... adresinde reklamcılık faaliyetinde bulunacağını beyan ederek ikinci bir mükellefiyet tesis ettirdiği, ihbar üzerine yapılan vergi incelemesinde sanığın nakliyecilik faaliyetine başladığı 26.09.2000 tarihinden itibaren reklamcılık faaliyetine başladığı 22.10.2008 tarihine kadar sahte belge düzenlediğine dair herhangi bir tespit yapılmadığı, bu dönemlerde cüz"i tutarlar beyan ettiği ancak reklamcılık faaliyetine başladığı 2008 yılı Ekim ayından itibaren beyan ettiği tutarların çok yüksek düzeylere ulaştığı, işe başlama yoklamasında bu denli yüksek tutarda fatura düzenleyecek bir kapasitesinin olmadığı tespit edildiği gibi sonraki yapılan yoklamalarda, 2009 yılı Mayıs ayında iş yerini terkettiğinin başka bir mükellefin sözkonusu yerde faaliyet gösterdiğinin tespit edildiği, 22.10.2008 tarihinden itibaren faaliyet amacının herhangi bir mal teslimi veya hizmet ifası olmaksızın komisyon karşılığı sahte fatura düzenleme olduğunun belirlenmesi, iddianın reklamcılık faaliyeti sırasında sahte fatura düzenlemekten ibaret olması, sanığın 10.07.2013 tarihinde Bornova Polis Merkezi Amirliğinde verdiği ifadesinde, 22.10.2008 tarihinde reklamcılık faaliyetinde bulunacağını beyan ederek mükellefiyet tesis ettirmediğini, adresin neresi olduğunu bile bilmediğini, bu adreste herhangi bir faaliyette bulunmadığını, sadece kamyonu ile nakliye işi yaptığını beyan ederek yüklenen suçu kabul etmemesi, kovuşturma aşamasındaki beyanlarının ise nakliyecilik faaliyetine ilişkin olduğunun anlaşılması, sanığın soruşturma aşamasında yüklenen suçu kabul etmemesine karşın dosya içerisinde bulunan reklamcılık faaliyetine ilişkin 28.10.2008 tarihli işe başlama yoklama fişinde sanık adına atılı imza bulunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, öncelikle suça konu reklamcılık faaliyetine ilişkin sanığın sorgusunun yapılarak beyanlarının tespit edilmesi, Vergi Dairesinden sanık adına imza atılarak yapılan başka işlemler ve verilen beyannameler varsa getirtilip, bu belgeler ile 28.10.2008 tarihli yoklama fişi ve suça konu faturalar sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylemesi halinde yazı ve imzaların aidiyeti hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, gerektiğinde suça konu faturaları kullandığı belirlenen mükellef yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulup, mükellefiyeti sanığın tesis ettirip ettirmediği hususunun kesin olarak saptanmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
3- Kabule göre de;
a)Sanık hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda, -3- aylık olarak verilen 2008 yılı Ekim-Aralık ayı KDV beyannamesinin matrahlı olarak verildiğinin belirtilmesi karşısında; matrahlı KDV beyannamesi verilmesinin fatura düzenlendiğine delalet ettiği gözetilmeden “...2008 yılında düzenlenmiş herhangi bir faturanın mevcudiyeti belirlenmediğinden” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan beraat kararı verilmesi,
b) 2009 takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenlediği iddia ve kabul olunan sanık hakkında TCK"nin 43.maddesi uyarınca zincirleme suç hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın, beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 16/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.