Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10628 Esas 2017/1026 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10628
Karar No: 2017/1026
Karar Tarihi: 13.02.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10628 Esas 2017/1026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava tazminat davasıdır ve Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülmüştür. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiş ve kısmen reddetmiştir. Davacı vekili ve davalı asiller kararı temyiz etmişlerdir. Kararın kesin olduğu belirtilerek, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği veya İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebileceği ifade edilmiştir. Dosyadaki yazılara uygun olarak hüküm verildiği sonucuna varılarak, tarafların temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK’un 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı ile 5236 sayılı Kanun’un 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alınarak 2015 yılı için kesinlik sınırının 2.080 TL olduğu ifade edilmiştir. Karar ise 13/02/2017 tarihinde oybirliğiyle verilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2016/10628 E. , 2017/1026 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı asillerce temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
1-5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080 TL "dir. Davacı vekilinin temyize konu ettiği miktarın 1.463,96 TL olması nedeniyle tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2- Dosyadaki yazılara , mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan (1) numaralı bentte belirtilen nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının miktar yönünden reddine, (2) numaralı bentte belirtilen nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harçlarının temyiz eden davalılardan ve davacı vekilinden alınmasına, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.