Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5304 Esas 2019/1657 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5304
Karar No: 2019/1657
Karar Tarihi: 18.03.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5304 Esas 2019/1657 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde kullanımı için bulundurma suçundan mahkumiyet aldığını ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle cezalandırıldığını belirtiyor. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı başka bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri aldığına dair bir kayıt olmadığı görüldüğünden, ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtiliyor. Hüküm, sanığın yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle devam eden yargılama sonucunda verildiği vurgulanıyor. Mahkeme, yargılama sürecinin kanuna uygun yapıldığı, delillerin toplandığı, iddiaların tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği ve cezanın doğru belirlendiği sonucuna vardı. Temyiz itirazlarının reddedilerek hüküm onandı.
Kanunlar:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/5304 E. , 2019/1657 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MERZİFON Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3.fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.