Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4603 Esas 2019/7379 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4603
Karar No: 2019/7379
Karar Tarihi: 16.10.2019

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4603 Esas 2019/7379 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın defter ve belge gizleme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, verilen karar sanığın yokluğunda verildiği için doğrudan sanığa tebligat yapılamamıştır. Bu nedenle, tebligatın öncelikle adresine yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, suç tarihi başlığında yanlış bir tarih girildiği için düzeltilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme, toplanan delillerin ve tayin edilen cezanın doğru olduğu sonucuna varmış ve kararının yerinde olduğuna hükmetmiştir. Kanun maddeleri olarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1 ve 21/2 maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi’nin 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı gösterilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2019/4603 E. , 2019/7379 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Ek karar: 19/08/2015
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Asıl karar:Mahkumiyet
Ek karar: Temyiz talebinin reddi

Sanığın yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemi geçersiz olup sanığın öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiğinin kabulü ile Mahkemenin 19.08.2015 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede:
Defter ve belge ibraz etmeme suçunda suç tarihinin, sanığa ibraz için verilen 15 günlük sürenin bitimini izleyen tarih olduğu, sanığa 26.04.2011 tarihinde tebligat yapıldığı gözetildiğinde karar başlığında “2007,2011” olarak yazılan suç tarihinin 12.04.2011 olarak mahallinde düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının da infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip, tartışılarak, yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 16/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.