MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2013/90-2013/446

Taraflar arasındaki “boşanma” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Eskişehir 2. Aile Mahkemesince davanın reddine dair verilen 07.02.2012 gün ve 2011/175 Esas, 2012/113 Karar sayılı kararın incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 26.12.2012 gün ve 2012/11532 Esas, 2012/31637 Karar sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı-karşı davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Asıl dava boşanma; karşı dava boşanma ve nafaka istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davaların reddine dair verilen karar davalı-karşı davacı vekilinin temyizi üzerine, Özel Dairece esastan bozulmuş; mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Direnme kararını davalı-karşı davacı vekili temyize getirmiştir.
Hukuk Genel Kurulu’ndaki görüşmeler esnasında uyuşmazlığın esasının incelenmesinden önce, bozma sonrası mahkemece, ‘davalı-karşı davacı Y.. K..’ın hangi hastanede tedavi olduğuna ilişkin’ müzekkere cevapları ile ‘davacı- davalı M.. K..’ın UYAP sisteminden SGK bordrosu’ dosya içerisine alınarak bu belgelerin direnme olarak adlandırılan kararın gerekçesinde değerlendirilmesi, ayrıca davalı- davacı Y.. K..’ın birleşen davasının ‘ispatlanamadığı’ gerekçesi ile reddine dair verilen ilk karardan sonra Özel Daire bozma kararı üzerine bu kez ‘davalı-karşı davacı kadının hastanede yattığı tarihlerden sonra evliliğin devam ettiği, kadının kocasını hoşgörü ile karşılaması nedeniyle sonradan bu sebeplere dayanarak boşanma davası açamayacağı’ gerekçesiyle verilen temyize konu kararın, yeni delile ve gerekçeye dayalı yeni hüküm niteliğinde olup olmadığı; dolayısıyla, temyiz incelemesinin Hukuk Genel Kurulunca mı, yoksa Özel Dairece mi yapılması gerektiği hususu ön sorun olarak incelenmiştir.
Bilindiği üzere; direnme kararının varlığından söz edilebilmesi için mahkeme bozmadan esinlenerek yeni herhangi bir delil toplamadan önceki deliller çerçevesinde karar vermeli; gerekçesini önceki kararına göre genişletebilirse de değiştirmemelidir (6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 429. maddesi).
Eş söyleyişle; mahkemenin yeni bir bilgi, belge ve delile dayanarak veya bozmadan esinlenip gerekçesini değiştirerek veya daha önce üzerinde durmadığı bir hususu bozmada işaret olunan şekilde değerlendirerek, dolayısıyla da ilk kararının gerekçesinde dayandığı hukuki olguyu değiştirerek karar vermiş olması halinde, direnme kararının varlığından söz edilemez (Hukuk Genel Kurulu’nun 26.06.2013 gün ve 2012/9-1892 Esas, 2013/881 Karar; 26.03.2014 gün ve 2013/18-632 Esas, 2014/394 Karar sayılı kararları).
Somut olayda ise; yerel mahkeme, davalı-karşı davacı kadının davasının ‘ispatlanamadığı’ gerekçesi ile reddine dair verilen kararın Özel Daire tarafından davanın kabul edilmesi gerektiğinden bahisle bozulması üzerine, Yerel Mahkemece davacı- davalı kocanın SGK bordrosu dosya arasına alınmış, ayrıca davalı- davacı kadının hastanede yatarak tedavi görüp görmediği hususu müzekkere ile sorularak celp edilmiş ve bu kez ‘davalı- davacı kadının hastanede yattığı tarihlerden sonra evliliğin devam ettiği, kadının kocasını hoşgörü ile karşılaması nedeniyle sonradan bu sebeplere dayanarak boşanma davası açamayacağı’ gerekçesine yer verilerek, yeni bir hukuki gerekçeye dayalı direnme olarak adlandırılan karar verilmiştir.
Öyleyse, mahkemenin yeni bir delile veya bilgiye dayanması, ilk kararının gerekçesinde dayandığı hukuki olgunun yanında veya dışında yeni bir hukuki olguya dayanarak ve gerekçesini de bu yeni hukuki olgu yönünde değiştirerek karar vermiş olması halinde, direnme kararının varlığından söz edilemeyeceğinden, Yerel Mahkemenin direnme olarak adlandırdığı temyize konu karar yeni bir hukuki olguya dayalı yeni hüküm niteliğindedir.
Hal böyle olunca; kurulan bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevi, Hukuk Genel Kuruluna değil, Özel Daire’ye aittir.
Bu nedenle, yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
S O N U Ç : Yukarıda gösterilen nedenlerle davalı-karşı davacı vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 2. HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, 13.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.