MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kooperatif üyeliğinin tespiti davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin açtığı dava sonucu kooperatif üyesi olduğunun tespitine dair kararın Yargıtay tarafından onandığını ve kesinleştiğini, ancak davacının hiç bir genel kurula çağrılmadığı gibi kooperatif üyesi olmasına rağmen şehiriçi hatlarında çalıştırmayarak davacının kazanç elde etmesini engellediğini ileri sürerek, 11.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili kooperatif tarafından tüm tebligatların davacının bildirdiği adrese çıkartıldığını, ancak davacının adreste oturmadığından bahisle iade geldiklerini, davacının mesleki yeterlilik belgesi ve secere belgesinin bulunması gerektiğini, davacının üyeliğin getirdiği hak ve yükümlülükleri yerine getirmediğini, üyelik aidatlarını ödemediğini, davalı kurumun davacının hak ve nesafet kurallarını zedeleyici durumunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı kooperatifin şehiriçi kısa mesafe taşıma işleri yaptığı, davacıyı kooperatiften ihraç ettiği, davacının ise bu ihraç kararına istinaden 1998 yılında iptal davası açtığı, açılan davanın kabulle sonuçlandığı ve kesinleştiği, davalı kooperatifin anasözleşmesinin 10. maddesinde ortaklık için kooperatifin amacına uygun motorlu aracı bulunmak, başka bir kooperatife ortak olmamak, taşıma komisyonculuğu yapmamak, taşıyıcılığı bilfiil meslek edinmiş esnaf olma şartlarının bulunduğu anlaşılmış olup davacının tazminat talep ettiği döneme ilişkin olarak üzerine kayıtlı kooperatifin amacına uygun aracı olmadığı, bu sebeple kooperatif bünyesi içinde çalışamayacağı, bundan kaynaklı olarak bir zarar tazmini de talep edemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.