4. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2434 Karar No: 2018/2106 Karar Tarihi: 21.03.2018
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2434 Esas 2018/2106 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2017/2434 E. , 2018/2106 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : .... Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 05/12/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/11/2016 günlü karara karşı davalıların istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen 02/03/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılardan ... tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dosya kapsamından; davacı vekilinin dava dilekçesinde, davalılardan müştereken ve müteselsilen 50.000,00 TL manevi tazminat istediği, ilk derece mahkemesince istemin kısmen kabulüne karar verilerek davalılardan müştereken ve müteselsilen olacak şekilde 30.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, hükme karşı davalılar tarafından istinaf başvurusunda bulunulduğu, .... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından davalıların istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırıldığı ve davalılardan Mehmet Arslan yönünden davanın kısmen kabulü ile 20.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, diğer davalı ... Arslan yönünden ise davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. Davacı vekili, ilk derece mahkemesince verilen karara karşı istinaf yoluna başvurmayarak hükmedilen miktarı kabul etmiş ve bu miktar davacı yönünden kesinleşmiştir. Karar tarihi olan 2017 yılında temyiz kesinlik sınırı 41.530,00 TL"dir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar ile davacı yönünden reddilen miktar olan 10.000,00 TL, karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırının altındadır. Davalılardan Mehmet yönünden ise .... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince hükmedilen miktar karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırının altındadır. Şu durumda; verilen hüküm, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi uyarınca miktar yönünden kesin olduğundan davacı vekili ve davalı ..."ın temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçelerinin REDDİNE ve davacı ile temyiz eden davalıdan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 21/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.