Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile ilk rücuya konu edilen masraflar dışındaki geçici işgöremezlik ödeneği ve tedavi giderinin %100’ünün 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, Anayasa Mahkemesi İptal Kararı resen gözetilerek, yazılı biçimde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı işveren avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı işveren avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 Sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki “....sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve... sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili ödemeler açısından bakıldığında ise fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise o takdirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine fiili ödeme miktarı ilk peşin değerden düşük ise o takdirde de fiili ödeme miktarının esas alınmasıgerektiğine göre, mahkemece, Anayasa Mahkemesinin iptal kararının derdest davalara uygulanması gerektiği gerekçe gösterilerek yargılama yapılıp, masrafın %100 kusur karşılığının istek gibi tahsiline dair mahkeme kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, ilk rücu davasında; davalı işverenin toplam %100 oranındaki kusuru dikkate alınarak, fakat sadece davaya konu masrafların tamamının hüküm altına alınmış olması karşısında, eldeki davada %100 istem ve kusur karşılığı ilk peşin değerli gelir tutarı olan 81.890,48 TL’nin tahsiline hükmedilmesi gerekirken, artışları da içeren gelirin %100 istem ve kusur karşılığı 95.390,28 TL’nin tahsiline hükmedilerek davalı aleyhine fazla rücu alacağına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (1) no’lu bendinin silinerek, yerine, “1- Açılan davanın kısmen kabulüne” hükmünün yazılmasına, (2) no’lu bentte yer alan “95.390,28 TL peşin” rakam ve sözcüklerinin silinerek, yerine, “81.890,48 TL ilk peşin” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, aynı bentte yer alan “102.917,39” rakamlarının silinerek, yerine, “89.417,59” rakamlarının yazılmasına, (3) no’lu bendin silinerek, yerine, “3- 13,50 TL yargılama giderinin davanın kabul ve ret oranına göre 11,73 TL’sinin davalıdan tahsili ile davacı Kuruma verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına” hükmünün yazılmasına, (4) no’lu bentte yer alan “6.113,30” rakamlarının silinerek yerine “5.311,40” rakamlarının yazılmasına, (5) no’lu bendin silinerek yerine “5- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarife uyarınca belirlenen 8.853,41 TL vekâlet ücretinin davalı işverenden alınıp davacı Kuruma verilmesine, gelir yönünden redde konu tutar üzerinden belirlenen 1.619,98 TL vekâlet ücretinin ise davacı Kurumdan alınıp davalı işverene verilmesine” hükmünün yazılmasına, kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 03.04.2012 gününde oy birliğiyle karar verildi.