Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/1031 Esas 2012/6512 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, yersiz ödenen yaşlılık aylıklarının tahsiline yönelik icra takibine vaki itirazın iptali ile icra inkâr tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkeme, yazılı gerekçelerle davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum avukatının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı avukatının temyiz itirazlarına gelince; davanın yasal dayanağı 506 Sayılı Yasanın 60/C-b maddesi olup, aylığın bağlanmasına dayanak kılınan 08.08.2001 tarihli ... raporunda öngörülen %65 çalışma gücü kaybı oranının, 18.03.1998 tarih 23290 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Özürlülük Yönetmeliğine uygun olduğunun 03.09.2010 tarihli ... raporuyla teyit edilmesi karşısında, 01.02.2002-23.10.2007 arası dönemde ödenen 28.819,06 TL tutarındaki yaşlılık aylıklarının tahsili amacıyla yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine yönelik davanın reddine hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesinde; “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Belirlenen bu ücret Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre tespit edilen ücretten az olamaz.” hükmünün öngörülmüş olması karşısında, hakkındaki davanın reddine karar verilen davalı lehine icra takibine konu asıl alacak ve faiz toplamı 38.458,60 TL üzerinden nispi vekâlet ücreti hükmedilmesi gerekirken, yazılı biçimde maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının dördüncü satırında yer alan “1.100” rakamlarının silinerek yerine “4.450,45” rakamlarının yazılmasına, kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 03.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.