MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde satış ve tanıtım sorumlusu olarak çalışmakta iken davalı şirket tarafından müvekkilinin iş sözleşmesinin 23.07.2009 tarihli fesih bildirimi ile 4857 sayılı İş Kanunu Md.25/II (d) ve (e) bentleri gerekçe gösterilerek hukuka aykırı şekilde feshedildiğini, fazlaya ilişkin talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydıyla davalı şirket tarafından 23.07.2009 tebliğ tarihli iş sözleşmesinin feshinin geçersizliğine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili; davacının arkadaşlarıyla yemekli bir toplantıdan sonra müzikli bir yere giderek gece saat 01:30 a kadar orada kalıp alkol aldıklarını ve alkollü olarakta davalı tarafından kendilerine tahsis edilen araca binerek yola çıktıklarını, sürücünün alkollü olmasına rağmen taksi tutmak yerine şirket aracıyla dönmeyi tercih ettiklerini, araç seyir halinde iken sürücünün yanında oturmakta olan davacının otomobilin el frenini aniden çekerek kaza oluşmasına sebebiyet verdiğini, kazadan sonra davacının Bölge Müdürüne olayı farklı şekilde anlattığını ancak daha sonra olayın bu şekilde gerçekleştiğinin ortaya çıktığını, davacının kazanın meydana gelmesinde esas sorumlu olduğunu, kaza sonucu aracın kullanılamaz hale geldiğini ve sigorta şirketininde alkollü araç kullanılması nedeniyle şirket zararını karşılamadığını, olayın öğrenilmesinden itibaren soruşturma yapıldığını ve kanuni süreç içinde fesih kararı verildiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının seyir halindeki aracın el frenini çektiğini gören ve bu konuda beyanda bulunan kimse olmadığını, olayın sürücünün alkollü olmasından dolayı meydana gelmesi halinde şirketin sigortadan herhangi bir tahsilat yapamayacağını ancak 3. şahsın kasıtlı davranışı nedeniyle böyle bir zararın meydana geldiğinin ispatı halinde şirketin araçla ilgili zararı 3. şahıstan ve sigorta şirketinden tazmin edebileceğini, olayın oluş şekli ve polis tarafından düzenlenen kaza tespit tutanağına göre alkollü şahsın aracı mıcıra kaptırması sonucu meydana geldiği ve bu durumun aksinin davalı tarafça kanıtlanamadığı, somut olayda iddia edildiği şekilde bir durumun gerçekleşmediği, davacının alkollü bir vaziyette sürücüsü de alkollü olan araca binmesi ve bundan sonra da kazanın meydana gelmiş olmasının işveren tarafından cezasız bırakılacak bir durum olarak kabul edilemeyeceği ancak ölçülülük ilkesinin gözardı edilmemesi gerektiğini, işverenin güveninin işveren temsilcilerine yalan beyanda bulunmak suretiyle ihlal edildiği iddiasının ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar vermiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı Kanun"un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanunun 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacının iş arkadaşları ile birlikte Eskişehir"de yapılan bölge toplantısına katıldığı, akşam yemeğinden otele dönerken kaza geçirdikleri anlaşılmaktadır. Olaydan sonra şirket yönetimine ulaşan bilgilere göre davacının davalı şirketin araç kullanma sözleşmesine aykırı olarak alkollü bir kişinin kullandığı araca binmesi ve seyir halindeki aracın el frenini çekerek kazaya neden olması şeklindeki olayları yöneticilerine anlattıktan sonra yazılı savunmasında bu hususları kabul etmediği dikkate alındığında bu davranışının işçi ile işveren arasındaki güveni sarstığı, dolayısı ile davalının davacı ile olan iş sözleşmesini sürdürmesinin beklenemeyeceği sonucuna ulaşılmaktadır.
Mahkemece bu hususlar ve iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayandığı gözetilmeksizin davanın reddine karar vermek gerekirken olaya uygun düşmeyen gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalı bulunmuştur. 4857 sayılı Kanun"un 20/3. maddesi gereğince Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
SONUÇ:
1-Yerel mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 70,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.200,00 TL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Kesin olarak 16.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.