MAHKEMESİ : Erzin (İcra Hukuk) Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2013/16-2013/27

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İ.İ.K.’nun 106-144.maddelerinde paraya çevirme ile ilgili hükümler yer almış, aynı Kanunun satış kararının verildiği tarih itibariyle uygulanması gereken 129/2.maddesine göre, artırma bedelinin taşınmaz için tahmin edilmiş olan kıymetin 2.ihale gününde satış yapılması halinde en az %50’sini bulması ve bundan başka paraya çevirme ve paylaştırma masraflarını zorunlu kılınmıştır. Bu durumda satış bedelinin, tüm icra masraflarını değil, paraya çevirme ve paylaştırma giderlerini geçmesi gerektiğinin hüküm altına alındığı görülmekte, satış talebinden ihale tarihine kadarki paraya çevirme ve paylaştırma giderlerinin hesaplamada dikkate alınması gerekmektedir. Satışı istenen taşınmazın kıymetinin takdiri hakkındaki İ.İ.K.’nun 128.maddesi paraya çevirme başlığını taşıyan III. bölümde bulunmaktadır. Bu nedenle taşınmazın kıymetinin belirlenmesi için yapılan keşif ve bilirkişi masraflarının da tıpkı ilan giderleri gibi paraya çevirme masrafı olarak kabulü gerekir.
Somut olayda şikyete konu 8189 ada 5 no"lu taşınmaz ikinci artırmada 32.500,00 TL. bedel karşılığında ihale edilmiştir. Taşınmazın tahmini değeri 65.000,00 TL, %50"si 32.500,00 TL."dir. İhalesi yapılan taşınmazlara ilişkin olarak 400,00 TL kıymet takdir gideri, 96,00 TL tebligat gideri, 2.662,00.-TL gazete ilan gideri olmak üzere toplam 3.158,00 TL satış masrafı yapılmış olup, 5 numaralı taşınmaza isabet eden satış masrafı 1.579,00 TL dir. 5 numaralı bağımsız bölümün ihale bedeli, tahmini değerin % 50"sine satış masraflarının eklenmesi halinde oluşan miktarı karşılamamaktadır. İİK. nun 129.maddesi gereğince, bu husus tek başına ihalenin feshi nedeni olup mahkemece re’sen gözetilmelidir.
O halde mahkemece, İİK. nun 129/1.maddesi gereğince bu husus re’sen gözetilerek 8189 ada 5 no"lu taşınmaz yönünden ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Ayrıca; İİK nun 134/2. maddesi uyarınca işin esasına girilerek ihalenin feshi talebinin reddi halinde davacının ihale bedelinin %10"u oranında para cezsı ile cezalandırılacağı hüküm altına alınmıştır. Mahkemece ihalenin feshi talebinin esasdan reddine karar verilmesine rağmen şikayetçinin para cezasına mahkum edilmemiş olması da doğru görülmemiştir.
Öte yandan 6100 Sayılı HMK."nun "Hükmün Kapsamı" başlıklı 297. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde; hükmün, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri içermesinin gerektiği; aynı maddenin 2. fıkrasında ise; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu ifade edilmiştir.
Bir mahkeme kararının gerekçesi, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyar; kısaca, maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterir. Tarafların, o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay"ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada usulüne uygun şekilde oluşturulmuş, hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıkta bir gerekçe bölümünün bulunması zorunludur. Bütün mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerektiğini öngören Anayasa"nın 141/3 . maddesi ve ona koşut bir düzenleme içeren 6100 Sayılı HMK"nun 27 ve 297. maddeleri işte bu amacı gerçekleştirmeye yöneliktir.
Somut olayda mahkemece, şikayet nedenlerinin anılan yasa hükmü uyarınca tek tek yazılarak tartışılması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken sadece şikayetin reddi şeklinde hüküm kurulması ve HMK"nun 297.maddesinin (1) fıkrasının (e) bendi gereği hükümde "gerekçeli kararın yazıldığı tarihin" yer alması zorunlu olup, kanunun bu emredici hükmüne aykırı davranılması da doğru bulunmamıştır.
SONUÇ :Şikayetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.